Informatyka, dziedzina wiedzy i działalności ludzkiej, na którą składają się działy: organizacji (co i po co), technologii (czym) i metodyki (jak); dotyczy przekształcania informacji, zwłaszcza za pomocą techniki obliczeniowej. Termin „i.” jest wynikiem skojarzenia dwóch pojęć: informacja 1 automatyka, i analogicznie dwóch czynności: informowanie i automatyzowanie. W wyniku logicznego powiązania tych terminów powstaje wyobrażenie „informacji w ruchu automatycznym”. Zakres zainteresowań i. pokrywa się z „nauką o komputerach” (.Computer science; termin ten stosowany jest w USA i w Anglii). Termin „i.” po raz pierwszy został zastosowany we Francji, a następnie w ZSRR, gdzie początkowo był stosowany tylko w odniesieniu do zagadnień informacji naukowo-techniczno-ekonomicznej. I. ma charakter integracyjny, grupuje bowiem w jedną całość celową działalność różnych służb, np. kierowniczej, planistycznej, organizatorskiej, rachunkowości, informacji naukowo-techniczno-ekonomicznej, elektronicznej techniki obliczeniowej, normalizacyjnej, patentowej i in. Przy bliższej analizie mechanizmu działania tych służb można zauważyć, że łączy je informacja, której powstanie i przebieg można w sposób jakościowo nowy udoskonalić dzięki stosowaniu komputerów i współpracującego z nimi sprzętu. Mając na uwadze treść informacji i użytkowników, można wyróżnić następujące typy systemów informatycznych: 1. systemy obliczeń numerycznych; 2. systemy informacyjne zarządzania; 3. systemy sterowania obiektami (np. technologicznymi); 4. systemy w naukach o wychowaniu; 5. systemy autonomiczne (które prowadzą w kierunku sztucznej inteligencji). Systemy informatyczne wykorzystują następujące rodzaje sprzętu: urządzenia do danych (np. dziurkarki i sprawdzarki kart i taśm papierowych), komputery, urządzenia do transmisji danych, urządzenia do wyników (np. kserografy), urządzenia pomocnicze (np. klasery, pojemniki kart, taśm, szafy specjalistyczne) itp. W rozwoju i. można wyróżnić następujące okresy stosowania komputerów: „sport komputerowy”, „kupiecki”, „usługowy” (komputery wykorzystywane są jak każdy środek trwały przynoszący zysk), „prestiżowy” (od 1964, komputer jest instalowany wg zasady „tamten użytkownik ma, więc i nasze przedsiębiorstwo powinno go mieć”), „intuicyjny”, „systemowy” (stosuje się komputery w taki sposób, aby uzyskać jakościowo lepsze rozwiązania w systemach informacyjno-decyzyjnych.
